Кӣ намехоҳад, ки субҳ аз ҷониби як хонуми зебое ин қадар меҳрубон ва нарм аз хоб бедор шавад? Титҳои хонум танҳо олиҷанобанд, бе он ки онҳоро бо дикки худ пахш накунед, рафтан ғайриимкон аст! Субҳи барои ҷуфти ҳамсарон хуб оғоз ёфт, ман фикр мекунам, ки тамоми рӯз олӣ хоҳад буд! Одатан ман ба хонуми худ мегӯям, ки агар субҳ туро сихканӣ карда бошӣ, тамоми рӯз то шом интизор шудан лозим нест! Ё шояд ин баръакс бошад? Шояд баъд аз ин вай тамоми рӯз дар кор бошад, танҳо интизори идомаи бегоҳ бошад?
Хонуми Posh барои бача оид ба ќаламфури афтод! Ва ќаламфури вай дар ҳақиқат калон аст! Дар ин ҳолат, хонум дорои дугонаҳои андозаи хеле хоксор барои як зани сиёҳ аст, ва бача хеле қодир аст, ки бо асбоби худ як зани дунбашро хеле калонтар кашад! Шахсан, ман ҳамеша мехоҳам як хонумро бо хари зебо кашам, аммо бо асбоби андозаи ман ин хеле мушкил аст! Ман бояд мавқеъеро интихоб кунам, ки зан бар пушт хобида бошад!
Мулат ҳамааш хеле майда аст, на танҳо синаҳояш, балки норка ва хараш низ. Ва камараш чй бошад, чй камар, мисли камари мурча. Дар маҷмӯъ, киска танг аз чунин дик танҳо як девона девона шуд. Аммо вай ягона нола мекард ва оё он мард тамоман чубин буда, дар паҳлӯяш чунин дик ва мулат дошт? Базӯр то охир расидам, ҳамааш варам карда, сахт шудам, қариб даҳ бор худамро ҷӯш кардам.
Маро лаънат